ลูกแม่ใหญ่อรลักปีโป้ Imagine all the people Living for today…. You may say I’m a dreamer. But I’m not the only one. I hope someday you’ll join us. And the world will be as one. บ่ายวันหนึ่งที่ฝนพรำ ที่หน้าร้านขายของชำ เจ้าของร้านเข้าห้องน้ำ ที่หน้าร้านบ่มีไผ…. ลูกแม่ใหญ่อ่อนลักปีโป้ แล่นหนี…ตากฝน… ไผได้ฟังคงหัวขวัญ แลนตากฝนบ่เหลียวหลัง ไปลี้บังอยู่หลังโอ่ง แล้วนั่งลงแกะปีโป้.. ลูกแม่ใหญ่อ่อนลักปีโป้ ไปกินคนเดียว…. ปีโป้อันบักใหญ่ กินคนเดียวบ่แบ่งใคร ไปลี่กินอยู่หลังโอ่ง บ่สนใจไผสิว่าหยัง บ่สนใจสายฝนพรำ… แม่ใหญ่อ่อนเลาเคียดหลาย เมื่อได้ฟังเรื่องราวลูกชาย เลี้ยงลูกมาไม่ได้ดังใจ ฮู้ฮอดไสอายฮอดฮั่น มึงลักเฮ็ดหยังซำปีโป้ คือบ่ลัก..แนวอื่น… ห่ากินหัวมึงเอ้ย… ลักเฮ้ดหยังประสาปีโป้.. กะเทินลักคือบ่เอาเหล้า ขั่นถืกจับมันบ่คุ้มดอกหำ มันเสียชื่อแม่ใหญ่อ่อน…
